حسنا صداي زندگي

سلام حسناجون امشب نه بزار بگم 4بامداد روز شنبه17خرداده شما و بابايي توي خواب نازيد و من بيدارم قصد داشتن مطالب وبلاگت رو زودتر ازاينابنويسم اما وقت نمي كردم گلم   اين روزها با نگاه شيرين و خنده هاي نازت بيش از پيش دلربايي مي كني امروز بابا از سركار آمد بااينكه خسته بود اما رفتيم گاوازنگ چندتاعكس يادگاري انداختيم  منو و بابايي به خاطر داشتن تو خدا رو صد بار نه به اندازه ريگهاي بيابان به اندازي اتمهاي موجود در اين دنيا شكر مي كنيم خدايا شكر كه به ما فرزند سالم دادي خدايا ياري مان كن تا خوب تربيتش كنيم  آمين يا رب العالمين الان وقت اذانه بايد برم دخمل كوچولي ماماني اين اولين مكتوبات ماماني بعد از حدود 6 ماهه ببخش عسلم سعي مي كنم خاطرات و عكسهاي جمع آوريت رو سريعتر به وبلاگت انتقال بدم