روزنوشت بهمن

سلام

امروز  18 روز از بهمن 94 گذشته و حسنای کوچولوی من با سرماخوردگی دست و پنجه نرم میکنه 2 بار بردمت دکتر و کلی دارو دادن تا یادم نرفته اینو بنویسم که با رفتن به دکتر هیچ مشکلی نداری گریه نکردی و همکاری کردی..... اولین آمپول بعد از واکسن  18 ماهگیت رو تجربه کردی ....قبل از این همش با آمپول اسباب بازیت به چونمون می افتادی و همش سوراخمون میکردی اما بعد از این تجربه سراغ آمپولت نمیری .....  دیروزبابت مریضیت  مرخصی گرفتم و پیشت موندم  .....طرف شب باهم رفتیم بازار که بارش باران برنامه مون رو بهم زد و رفتیم خونه مادر.....به حسنا و من خیلی خوش گذشت شاید از نظر جسمی حالت خوب نبود اما از اینکه جند روزه پیشتم حس خوبی داشتی  و اینو می تونستم از شادی و نشاطش بفههم ...با هم رفتیم فروشگاه سوار سبد شد ی و یه شامپو تیله ای برداشتی به قول خودت شامپو تیله ای گلنگ(گلرنگ ) تا موقع خواب توی دستت  نگهش داشتی هر چه اصرار میکردم چیزی دیگری هم دوست داره بردار از فروشگاه  اما در جوابم گفتی نه دلستر ضرر دارها بستنی شکلات نمی خوریا ...اینا حرفای دکترت بود که تحویلم دادی....

عزیزم ای کاش می تونستم همیشه کنارت بمونم  چون با تو بودن همش برام خاطرست  ...

حسنا مدتیه نقش مامان منو بازی میکنه... منم میشم دخترش ....داشتن مامان کوچولو و مهربون حس خوبی بهم میده وقتی بهم میگه  دخترم عاشقتم یا دخترم خانمم بیا بهت صبحونه بدم .... با شونه خودش موهام رو مرتب میکنه ... حتی دیروز زیر بارون کل حواسش بهم بود جادرم رو روی صورتم میکشید و میگفت : مواظب باش سرما نخوری عزیز دلم ....بارون میاد خیس میش گنچشکک اشی مش و میخوند بارون دون دون ...دون دون بارون میباره نم نم می باره کم کم ..خورشید زیبا تو آسمونها می تابه آروم به روی دونیا ..... اونقدر عاشقانه بهم نگاه میکردی و حرفم رو با دل گوش میدادی .... ساعت 12 وقت داروهاته قبلا  هر بار که میخواستم بهت دارو بدم لج میکردی اما این چند روز خیلی خوب داروهات رو میخوری و به حرفام گوش میدی .... بنظرم مریضی این چند روزه ات رابطه مون رو خبیلی خیلی بهم نزدیک کرده  توهم این موضوع رو خوب فهمیدی و سعی میکنی مدام بغلم باشی منم سعی میکنم ازت دریغ نکنم .....

دوستت دارم با تمام وجود....